Maj 2016
Myślę, że tak naprawdę chciałabym być drzewem.
Drzewo na szczęście nie jest istotą tak kruchą jak człowiek.
Niestraszne mu pory roku. Nie lęka się byle wichury.
Drzewo istnieje dla samego siebie - nikt nie jest mu potrzebny, za nikim nie tęskni.
Chciałabym być pięknym drzewem, mieć długie gałęzie, sięgające do jasnego, czystego nieba.
Mieć mnóstwo liści igrających zwiewnie na majowym wietrze.
I mieć korzenie. Silne, mocno rozrośnięte korzenie, ukryte głęboko pod ziemią.
Być drzewem, którego nie można przesadzić, a które i ściąć nie łatwo.
Roma Ligocka " Czułość i obojętność"
